http://alisabra.ParsiBlog.com
«السلام علیک یا امیرالمومنین، السلام علیک یا حبیب الله، السلام علیک یا صفوة الله، السلام علیک یا ولی الله، السلام علیک یا اباالحسن و الحسین، السلام علیک یا عمود الدین، السلام علیک یا سید الوصین .
سلام و درود بر امیر و مولای مومنین، درود بر دوست خدا، سلام بر انتخاب شده‌ی خدا، سلام و درود بر ولی خدا، درود بر پدر بزرگان جوانان اهل بهشت (امام حسن و امام حسین علیهماالسلام)، سلام بر پایه و ستون دین، درود بر آقا و بزرگ جانشینان پیامبران الهی .
از ولای مرتضی دل را چراغان می‌کنیم با علی بار دگر تجدید پیمان می‌کنیم
آرزوى هر شیعه‌ای است که اى کاش زمان، به عقب برگردد و در حجة الوداع در کنار پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) حاضر شود و در روز غدیر، با مولایش امیرالمومنین علی(علیه السلام) دست بیعت دهد و به حضرت، عید ولایتش را تبریک بگوید.اى کاش امیرالمؤمنین(علیه السلام) اکنون زنده بود، و هر ساله در روز غدیر به حضورش شرفیاب مىشدیم و با او تجدید بیعت مىکردیم و بار دیگر به او تهنیت مىگفتیم.
آخر شیعه دلش برای امیرالمومنین می‌تپد. نام علی(علیه السلام) به روح شیعه طراوت می‌بخشد و به جانش نشاط . شیعه افتخارش بر این اینست که امام و مقتدایش علیست .
شیعه به نام و یاد علی پَر پرواز می‌گیرد و پا به پای ملائک، ملکوت را در می‌نوردد.
بیاییم و به حق شیعه باشیم و دست بیعت بسوی مولا و سرورمان امیرالمومنین دراز کنیم. چرا که بیعتی همانند بیعت سلمان، ابوذر، مقداد و مالک نیاز است که تا پای جان در کنار مولایمان بمانیم.
نکند بیعت با علی را فراموش کنیم و به اصحاب سقیفه بپیوندیم!!!
نکند بیعتمان همانند طلحه و زبیر به طمع حکمرانی بر جایی باشد!!!
بیاییم خالصانه و تنها به خاطر وظیفه و عشق نسبت به مولا، دست بیعت دهیم و تا پای جان در رکابش تلاش کنیم و نفس را به پایش ذبح نماییم و به علوی بودنمان افتخار نماییم و باعث افتخار مولا و اماممان باشیم .
تحقق این آرزو اصلا مشکل نیست. زیارت امیرالمؤمنین حضرت علی(علیه السلام) از نزدیک در نجف اشرف و حضور در حرم مطهر آن حضرت و یا زیارت ایشان از راه دور و عرض ادب به ساحت مقدس و سخن گفتن با ایشان از صمیم جان و بازگفتن این آرزوى قلبى در پیشگاهش از نظر شیعه، تجدید بیعت حقیقى و تبریک و تهنیت واقعى است.سلام غدیر به آن دوم شخصیت عالم وجود که صداى ما را مىشنود و پاسخ ما را مىدهد در حکم حضور در بیابان غدیر و بیعت با دست مبارک اوست.
هر کس به امیرمومنان به گونه‌ای خاص نظر دارد. یکی از سر درد با مولا سخن می‌گوید و دیگری همچون نیازمندی به بارگاه کریمانه‌اش دست نیاز بلند می‌کند. آن یکی از سر سوز و گداز عشقش نسبت به مولا خواهان توجه‌اش است و این یکی با نگاه عارفانه‌اش از او مدد می‌خواهد. و اهل علم، شیفته علم و دانایی‌اش می‌شود و همچون جرق جرداق مسیحی را واله و شیدای خود می‌کند. خلاصه این که هر کس به میزان معرفتی که نسبت به حضرت دارد با ایشان ارتباط برقرار می‌کند.
حضرت علی (علیه السلام) ولیّ و امام زمان و مکان خاصی نبوده است. او همیشه و در همه مکان‌ها امام است و شاهد و ناظر اعمال ما. پس با هر زبانی که می‌خواهی با امیرمومنان علی (علیه السلام) بیعت کن و آن را به نگارش درآور تا گواه تو در روز قیامت باشد.
به ده نفر که بهترین بیعت‌ها را ثبت نمایند جوایزی تعلق می‌گیرد
